به نام خـداوند مهـتاب و آب خدای صـمیمی و زیبا و ناب
به نام خداوند عشق و امید که مهر و سلام و صفا آفرید
کسی که چکاوک به آواز رود بخواند بر او صــدهزاران درود
به بلبل صدای خوش و ناب داد در آغوش گلها بر او خواب داد
به گیسوی سنبل کمی تاب داد دل عاشقان را به سیلاب داد
به سینه چو یک آبگیری قشنگ دلی همچـو ماهی به قد نهنگ
ز دل ها قـــــرار و روان را ربود که او خود به دل بود هرجا که بود
