آن یار که با ناز و خوش آواز و قشنگ است
جمعه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۲:۲۰ ق.ظ
آن یار که با ناز و خوش آواز و قشنگ است
افسوس که ناساز و مدام از پی جنگ است
****
پیـچیده دلم با غـم و انـدوه شـبانه
این اشک روان نیز گواه دل تنگ است
****
رخ چیست به جز پرتو ســیمای قشـنگت
پس این همه صورت به جهان خاره و سنگ است
***
بی نام شود هر که شود شهره آفاق
آوازه بی نـام تـو آوازه نـنـگ اسـت
****
زلف و چمن و چشم و گل و جام پر از مل
در پیش لبانت همه سنگ و همه رنگ است
